Li Qi: „Słuchając Dong Da grającego na barbarzyńskiej fujarce i wysyłając wiadomości do ministra Fang”

聽董大彈胡笳聲兼寄語弄房給事
蔡女昔造胡笳聲， 一彈一十有八拍。
胡人落淚沾邊草， 漢使斷腸對歸客。
古戍蒼蒼烽火寒， 大荒沈沈飛雪白。
先拂聲絃後角羽， 四郊秋葉驚摵摵。
董夫子，通神明， 深山竊聽來妖精。
言遲更速皆應手， 將往復旋如有情。
空山百鳥散還合， 萬里浮雲陰且晴。
嘶酸雛雁失群夜， 斷絕胡兒戀母聲。
川為靜其波， 鳥亦罷其鳴；
烏孫部落家鄉遠， 邏娑沙塵哀怨生。
幽音變調忽飄灑， 長風吹林雨墮瓦；
迸泉颯颯飛木末， 野鹿呦呦走堂下。
長安城連東掖垣， 鳳凰池對青瑣門，
高才脫略名與利， 日夕望君抱琴至。

Słuchając Dong Da grającego na barbarzyńskiej fujarce i wysyłając wiadomości do ministra Fang

Pani Cai skomponowała kiedyś melodię na barbarzyński flet,¹
razu pewnego zagrała go po wielokroć na osiem taktów.

Barbarzyńcy zapłakali, zrosiwszy graniczną trawę,
hańscy posłowie ze złamanym sercem wracali.

Starożytny garnizon w pył obrócony, zimne wici,
wielkie pustkowia zakryte śnieżną zadymką.

Wpierw lekkie i wysokie tony, potem niskie i ciężkie,
na przedmieściach jesienne liście drżą w harmonii.

Mistrzu Dong, musisz łączyć się z bogami,
a głęboko w górach nasłuchują demony.

Słowa zwalniają, by przyśpieszyć, podążając z ręką,
zbliżają się i oddalają, jak para zakochanych.

Jak setki ptaków rozlatują się, aby zebrać się w pustych górach,
chmury na dziesięć tysięcy mil ciemnieją i rozświetlają się czysto.

Krzyk pisklęcia dzikiej gęsi nocą szuka stada,
jak rozpacz barbarzyńskiego syna głosu matki.

Rzeka wyciszyła swoje fale,
i ptaki również zamilkły;

w plemieniu Wu tęskni za dalekim domem,
kiedy w Tubo z kurzawy rodzi żałość.²

Daleka melodia zmienia klucz, nagle, z gracją,
długi wiatr dmie w lesie, deszcz pada na dachówki;

przebija się dźwięk źródła sięgającego szczytu drzew,
porykiwania jelenia na polanie docierają do pawilonu.

Miasto Chang’an przylega od wschodu do pałacu,
Staw Feniksa naprzeciwko Zielonej Bramy,³

wielki talent jednak nieskorumpowany sławą i korzyściami,
dzień i noc wypatruję, aby Cię Panie zobaczyć z lutnią.

—
¹ Pani Cai to Cai Yan (蔡琰 ok. 178 – ?). Dosłownie jest kobieta Cai (蔡女), ale nie brzmi to zbyt dobrze po polsku.
² Nie wiadomo do jakiej konkretnie grupy koczowników odnosi się zwrot plemię potomków Wu (烏孫部落). Tubo (邏娑) to dzisiejsza Lhasa. Obydwa wersy nawiązują do polityki Dynastii Han wydawania księżniczek za barbarzyńskich wodzów.
³ Staw Feniksa (鳳凰) to urząd Zhongshu Sheng, a Zielona Brama (青瑣門) prowadziła do Pałacu Dynastii Han w Chang’an.